Fotowoltaika to sposób wytwarzania energii elektrycznej z promieniowania słonecznego. Obecnie słońce to trzecie, co do rozmiaru źródło energii odnawialnej na całym świecie. Energia słoneczna jest wykorzystywana w szerokim zakresie do zasilania niewielkich urządzeń przenośnych (np. zegarki, kalkulatory, lampy, sygnalizatory drogowe, a nawet parkometry), a także do podgrzewania wody w budynkach mieszkalnych i ogrzewania pomieszczeń. Korzystanie z naturalnego źródła pozwala przeciwstawić się degradacji środowiska naturalnego czy rosnącym cenom prądu.
Produkcja energii. Jak działa fotowoltaika?
Pozyskiwanie energii elektrycznej ze słońca to proces złożony i podzielony na kilka etapów. Koniecznym składnikiem instalacji są ogniwa fotowoltaiczne, które następnie są łączone w moduły fotowoltaiczne. W ogniwach następuje zjawisko fotowoltaiczne, dzięki któremu energia ze słońca ulega przemianie w prąd stały. Ogniwa są zbudowane z materiału półprzewodnikowego, który umożliwia przewodzenie ładunków elektrycznych pod postacią temperatury czy promieniowania słonecznego. Do produkcji ogniw najczęściej wykorzystywany jest krzem, jako materiał półprzewodnikowy. Grupa modułów tworzy panel fotowoltaiczny, który jest montowany na gruncie lub budynku za pomocą konstrukcji wspierającej.
Jak prąd z paneli trafia do gniazdka w domu?
Prąd, który powstaje w modułach, jest przekazywany do falownika, który ma go przekształcić w prąd zmienny zgodny z parametrami domowych gniazdek. Falownik przez cały czas ma za zadanie dostosować parametry wytwarzanego prądu do parametrów sieci w naszych domach. W przypadku wytworzenia nadmiaru energii elektrycznej jest ona przekazywana do sieci energetycznej. Użytkownik może odebrać 80% wyprodukowanej, co jest związane z systemem opustów dla osób, które wytwarzają energię na użytek własny. W przypadku braku pokrycia aktualnego zapotrzebowania na energię to różnica jest wyrównywana energią z sieci.
Jakie opłaty są związane z panelami fotowoltaicznymi?
Obecnie najlepszą metodą na obniżenie rachunków za energię jest fotowoltaika. Trzeba podkreślić, że metoda ta nie obniża rachunków do zera. Punktem wyjścia wszelkich obliczeń jest cena prądu. Najpierw należy wymienić opłatę mocową wprowadzoną od 1 stycznia 2021 roku, pod którą kryje się stała miesięczna opłata dla osób prywatnych. Jest ona wyliczana na podstawie roczną ilość energii pobranej z sieci. Dodatkowo na rachunek za energię składają się też opłaty stałe oraz dodatki do energii czynnej. Opłaty stałe mają pokryć koszt funkcjonowania struktur, które dostarczają energię. Do opłat stałych zalicza się takie należności jak:
- składnik stały stawki sieciowej;
- opłata przejściowa;
- abonament;
- opłata mocowa.
Z kolei dodatki do energii czynnej to wszelkie koszty uzależnione od ilości pobranej energii elektrycznej. Osoby wytwarzające energię na własny użytek (prosumenci) zasadniczo ich nie opłacają, chyba, że mają zbyt małą instalację. Zawsze płatny jest natomiast 1% akcyzy. Dodatkowe koszty to:
- składnik zmienny stawki sieciowej;
- stawka jakościowa;
- opłata OZE;
- wspomniana wyżej akcyza.
Prosument może płacić rachunki za energię, gdy jego instalacja nie wystarcza na pokrycie w pełni jego potrzeb.